Πολιτιστική ημερίδα: Ο Τόπος μας...

Αυτός ο κόσμος ο μικρός... ο Μέγας!

 

Οι μαθητές σε μια εκδήλωση (ημερίδα ή διημερίδα, ανάλογα με τις προτεινόμενες εκδηλώσεις που θα επιλέξουν να πραγματοποιήσουν) αναλαμβάνουν να μιλήσουν για τον τόπο τους.

 

Γενικές οδηγίες για την εκδήλωση: Η εκδήλωση μπορεί να γίνει σε συνεργασία και με άλλα σχολεία της περιοχής και ο τόπος που θα επιλεγεί για την παρουσίαση να είναι το θέατρο και αίθουσες του σχολείου ή η αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου ή κάποιου άλλου πολιτιστικού ιδρύματος της περιοχής.

Θα χρειαστούν 1) μηχάνημα προβολής μικροδιαφανειών (slides), 2) μηχάνημα προβολής μεγάλων διαφανειών, 3) οθόνη για την προβολή, 4) κασετόφωνο ή CD - player για τα τραγούδια.

Επίσης ό,τι περιλαμβάνει η εκδήλωση μπορεί να σχεδιαστεί σε power point στον ηλεκτρονικό υπολογιστή και στη συνέχεια να χρησιμοποιηθεί ο υπολογιστής αυτός (φορητός ή όχι) προκειμένου να συνδεθεί με projector για να προβληθεί η εργασία σε μεγάλη οθόνη. Σε τέτοια περίπτωση χρειάζεται οπωσδήποτε η συνεργασία με τον καθηγητή της πληροφορικής.  Θα συνεργαστούν επίσης μαθητές, γνώστες χειρισμού των διαφόρων μηχανημάτων.

 

Υπόδειγμα πολιτιστικής εκδήλωσης

Οι μαθητές αναλαμβάνουν να παρουσιάσουν την ιδιαίτερη πατρίδα τους π.χ. Ήπειρος – Άρτα.

Γίνεται μια παρουσίαση του γεωγραφικού χώρου. Στην αφήγηση         εναλλάσσονται δύο αφηγητές (Α, Β):

 

Α. Η Ήπειρος απλώνεται από τα Ελληνοαλβανικά σύνορα ως τον κόλπο της Άρτας και από τα Ιόνια νησιά ως την Πίνδο. Αποτελείται από τους νομούς Άρτας – Θεσπρωτίας – Ιωαννίνων και Πρεβέζης. (χάρτης σε διαφάνεια)

Β.  Η λέξη ήπειρος σημαίνει στα αρχαία ελληνικά στεριά, σε αντιδιαστολή προς τη θάλασσα. Ως ονομασία τη συναντάμε στον Αθηναίο ιστορικό Θουκυδίδη, τον 5^ο αιώνα π.Χ. και φαίνεται πως δόθηκε από τους κατοίκους των αντικρινών νησιών του Ιονίου.

Α.  Τα καταπράσινα δάση, τα φαράγγια και τα ποτάμια του Αώου, του Σαρανταπόρου, του Αράχθου και του Λούρου είναι μοναδικής ομορφιάς (προβολή σε slides) – ακούγεται το ηπειρώτικο τραγούδι:

 

      Με γέλασεν η χαραυγή, της νύχτας το φεγγάρι κι εβγήκα νύχτα στα βουνά,           

      ψηλά στα κορφοβούνια

      ‘Κούγω τα πεύκα που βροντάν και τα βουνά βογγούνε.

      Εσείς βουνά των Γρεβενών και πεύκα του Μετσόβου,

      τι έχετε και μαλώνετε; Τι έχετε και βογγάτε;

 

Β.  Μοναδικής φυσικής ομορφιάς αλλά και ξεχωριστής αρχιτεκτονικής είναι τα ξακουστά Ζαγοροχώρια. Είναι ένα δίκτυο σαρανταέξι (46) χωριών, που σκορπίζονται πάνω στα βουνά βοριοανατολικά από τα Ιωάννινα. Έλατα, πεύκα, οξιές, βελανιδιές στολίζουν τις πλαγιές των βουνών. Λιθόκτιστα σπίτια, πλακόστρωτοι δρόμοι, τοξωτά, πέτρινα γεφύρια δημιουργούν μια εικόνα ξεχωριστή. (slides με τους

παραδοσιακούς οικισμούς)

Ακούγεται το δημοτικό τραγούδι Ηπείρου:

                        Εδώ είν’ τα σπίτια τα ψηλά, τα μολυβοχτισμένα,

                        εδώ κοιμούνται νιόγαμπρα και νιοστεφανωμένα

                        στα γόνατά του την κρατεί, στα μάτια τη λογιάζει.

 

 

 

 

 

Α.  Πολλά είδη ζώων και πουλιών ζουν στην καρδιά της Ηπείρου. Το κράτος έχοντας αναγνωρίσει την τεράστια σημασία της χλωρίδας και της πανίδας της περιοχής δημιούργησε τον Εθνικό Δρυμό Βίκου – Αώου.

Οδηγίες: Με τη συνεργασία των καθηγητών γεωγραφίας – φυτολογίας

– ζωολογίας (φυσιογνωστών) και της Βιολογίας γίνονται σύντομες παρουσιάσεις του Εθνικού Δρυμού και των παραδοσιακών χωριών Μικρό και Μεγάλο Πάπιγκο. (προβολή slides).

      Ακούγεται το λιανοτράγουδο της Ηπείρου:

                        Στο Πάπιγκο, στο μαχαλά είναι μια κρύα βρύση.

                        Όποχει πόνο στην καρδιά να πάει να πιεί να σβήσει.

 

      Και αμέσως μετά το Δημοτικό ηπειρωτικό τραγούδι:

                        Λιανοχαράζουν τα βουνά κι οι έμορφες κοιμούνται

                        και των μανάδων τα    παιδιά στα ξένα τυρρανιούνται

                        τα τρώει ν-η λέρα στο κορμί και τα φλωριά     στη ζώση,

                        τα ξεγελούν οι γ-έμορφες και αυτές οι μαυρομάτες,

                        πάγουν παιδάκι’ ανύπαντρα κι έρχονται γερασμένα.

 

Σκηνοθετικές οδηγίες: Ενώ από μεγάλες διαφάνειες ή slides

προβάλλονται τα είδη πουλιών και ζώων, όταν προβληθεί ο σταυραετός

αρχίζει η απαγγελία του ποιήματος του Κ.Κρυστάλλη «στο σταυραϊτό»

 

                        Από μικρό κι απ’άφαντο πουλάκι, σταυραϊτέ μου,

                        παίρνεις κορμί με τον καιρό και δύναμη κι αγέρα,

                        κι απλώνεις πήχες τα φτερά και σπιθαμές και νύχια,

                        και μες τα σύννεφα πετάς, μες τα βουνά, ανεμίζεις!

                        Φωλιάζεις μες τα κράκουρα, συχνομιλάς με τ’άστρα,

                        με τη βροντή ερωτεύεσαι κι απιδρομάς και παίζεις...

 

Οδηγίες: Καλό είναι, ενώ ακούγεται η απαγγελία, να προβάλλεται για το κοινό ολόκληρο το ποίημα σε πανώ, όπου εύκολα μπορεί ο καθένας να το παρακολουθήσει, ενώ σ’ένα άλλο πανώ να προβάλλονται σε διαφάνειες χαρακτηριστικές σκηνές που αφορούν είτε το τοπίο (φωλιάζεις μες στα κράκουρα, είτε τον ποιητή που έχει ξενιτευθεί π.χ. μπεζέρισα να περπατώ στου κάμπου τα λιοβόρια..., θέλω η βρυσούλα, η ρεματιά – παλιές γλυκές  μου αγάπες – να μου προσφέρουν γιατρικο τ’αθάνατα νερά τους)

 

            Η ιστορία της Ηπείρου (3 αφηγητές: Α, Β, Γ)

Α.  Από τα βάθη της αρχαιότητας η Ήπειρος δέθηκε με τους θρύλους της Ελληνικής μυθολογίας και την εξέλιξη της Ελληνικής ιστορίας. Είναι η γη του Πύρρου, η εστία των βυζαντινών δεσποτών, η γενέτειρα των ιδρυτών της Φιλικής Εταιρείας, η πατρίδα του Μακρυγιάννη και των μεγαλύτερων Εθνικών ευεργετών, των Ζωσιμάδων, του Σίνα, του Στουρνάρη, του Γ. Αβέρωφ (σε slides όλες οι μορφές).

Β.  Ο πολιτισμός της Ηπείρου οφείλεται σε πολλά ελληνικά φύλα που την κατοίκησαν. Τον 3^ο αιώνα π.Χ. η Ήπειρος κατακτήθηκε από τους Μακεδόνες και το 287 π.Χ. η μακεδονική κυριαρχία έληξε όταν βασιλιάς έγινε ο Πύρρος, που την ανέδειξε σε μεγάλη δύναμη. Το 168 π.Χ. ακολούθησε η ρωμαϊκή κυριαρχία.

Γ.   Μέχρι τον 6^ο μ.Χ. αιώνα η Ήπειρος ήταν μακρυά από το Χριστιανισμό, ενώ διάφορα σλαβικά φύλα άρχισαν να εγκαθίστανται στην περιοχή. Τον 11^ο αιώνα μ.Χ. της επιτέθηκαν οι Νορμανδοί. Μετά την πτώση της Κων/λης στους Φράγκους η Ήπειρος έγινε αυτοτελές κράτος, το δεσποτάτο της Ηπείρου. Το δεσποτάτο πέρασε περιόδους έντονων συγκρούσεων μέχρι το 1479, που καταλήφθηκε από τους Τούρκους. Από την περίοδο αυτή σώζονται πολλές βυζαντινές εκκλησίες. (προβολή slides με χαρακτηριστικούς ναούς)

Α.  Από τα τέλη του 16^ου αιώνα αρχίζει η πνευματική της ανάπτυξη. Τον 18^ο αιώνα δεσπόζει η παρουσία του Αλή Πασά. (προβολή slides με τον Αλή Πασά).

Β.  Στα 1821 η Ήπειρος αποτελούσε ισχυρή στρατιωτική βάση των Τούρκων, γι’αυτό και έμεινε έξω από το πρώτο ανεξάρτητο Ελληνικό κράτος. Η περιοχή μέχρι την Άρτα ελευθερώθηκε το 1881, η υπόλοιπη Ήπειρος κέρδισε την ανεξαρτησία της με το τέλος των Βαλκανικών πολέμων (1912-1913), με εξαίρεση τη Βόρεια Ήπειρο που παραχωρήθηκε στο νεοσύστατο αλβανικό κράτος.

Γ.   Μεγάλη η συμβολή της και στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο 1940-1941. (προβολή slides σχετικών με τον αγώνα στα βουνά της Πίνδου - ιστορικές φωτογραφίες ή έργα τέχνης, π.χ. ο πίνακας του Έκτορα  Δούκα, που απεικονίζει τον ηρωισμό των γυναικών της Πίνδου, Αθήνα, Εθνικό – Ιστορικό Μουσείο.)

 

Η μετανάστευση (αφηγητής)

Από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας άρχισε έντονο μεταναστευτικό ρεύμα. Πολλοί Ηπειρώτες αναζήτησαν καλύτερη τύχη μακριά από τον τόπο τους, αλλά η αγωνία τους για την επιβίωση των πόλεων και των χωριών τους εκδηλώθηκε έμπρακτα. Σχολεία, νοσοκομεία, εκκλησίες χτίστηκαν με χρήματα που έστελναν και δεν περιορίστηκαν μόνο στην Ήπειρο, ούτε η δραστηριότητά τους σταμάτησε μετά την Επανάσταση. (Ακούγεται απαγγελία το ποίημα του Μιχάλη Γκανά:)

     Βασιλικός Πλατύφυλλος αποδημίας

                        .…………

      χλωρίδα μου πατρίδα μου                                   

      γέννημα θρέμμα σου βορά των ψυχανθών       

      βασιλικός πλατύφυλλης αποδημίας

      σγουρό μελισσοβότανο της μνήμης

      που το φυσώ κι έρχονται σμήνος οι σκιές

      στη βουερή κυψέλη του κορμιού μου

      κάνοντας το πικρό – γλυκό

      τον κόσμο μέλι

      πανίδα μου πατρίδα μου

      αειθαλή αγρίμια

      και φυλλοβόλα χρώματα της νύχτας

      ισόβια παραμυθία μου σταθήκανε

      με τ’ άσπρο δόντι πεινασμένου λύκου         

     το κανελί της αλεπούς το γκρίζο της  

                                                         αρκούδας

      κραυγές σκουξίματα και αίμα

      με χιόνι φεγγαρόφωτου και πάχνη  

                                                  αστροφεγγιάς

      ραντίζοντας το μακελειό της φύσης

      κάνοντας τα μονά – ζυγά

      δικοτυλήδονο τον κόσμο.

                        .…………

      πατρίδα μου ασπίδα μου

      και δόρυ αιχμηρό στο στήθος

      παίρνω το αίμα – αίμα μου και σε γυρεύω

      στον κάτω κόσμο στον απάνω – άφαντη

      στις πολιτείες στα χωριά σου – άχνα

      και λέω δεν υπάρχεις σ’ονειρεύτηκα

      κι αχειροποίητη σε χτίζω με το ράμφος μου

                        .…………

Οδηγίες: Η απαγγελία του ποιήματος του Ηπειρώτη Μιχάλη Γκανά μπορεί να γίνεται με μουσική υπόκρουση και να συνδυαστεί με προβολή περιπλάνησης ξενιτεμένου.

 

Άρτα (εικόνα η άποψη της πόλης)

      Η παρουσίαση μπορεί ν’αρχίσει με την προβολή της ταινίας του Ντίνου Δημόπουλου «τα δελφινάκια του Αμβρακικού».

 

Η ιστορία της (2 αφηγητές: Α, Β)

Α.  Ο χρονογράφος της Ηπείρου αναφέρει ότι το όνομα Άρτα υπήρχε πριν από το 10^ο αιώνα «δια την αφθονία των σιτηρών, δι’ ων ηρτίζοντο πόλεις και κώμαι της Ακαρνανίας και της Ηπείρου». Το 1881 η Άννα Κομνηνή αναφέρει το όνομα Άρτα.

Β.  Τη λαμπρή της ιστορία συνέχισε η Άρτα, που δέχτηκε πολλούς πρόσφυγες από την Ακαρνανία και ίσως γι’αυτό είχε ως δεύτερο όνομα το «Ακαρνανία» που έσβησε τον 17^ο αιώνα.

Α.  Στις αρχές του 13^ου αιώνα, έγινε πρωτεύουσα του δεσποτάτου της Ηπείρου. Το 1430 την κατέλαβαν οι Τούρκοι, το 1780 προσαρτήθηκε στο ιδιότυπο κράτος του Αλή Πασά. Το 1881 ενσωματώθηκε στην Ελλάδα.

Β.  Ο Άραχθος θ’αποτελέσει το νέο σύνορο της Ελλάδας με την Τουρκία.

 

Οδηγίες: Ένα μικρό βίντεο (ή φιλμ, αν είναι εφικτό) γυρισμένο από τους μαθητές αναφερόμενο στα αξιοθέατα της πόλης θα ήταν μια καλή αρχή για την παρουσίαση της Άρτας σήμερα. Αν όμως υπάρχουν δυσκολίες, τότε τα αξιοθέατα μπορούν να παρουσιαστούν με slides. Υπάρχει εναλλαγή πολλών αφηγητών.

α. Το κάστρο:

Α. Το κάστρο είναι κτίσμα του 13^ου αιώνα. Μέχρι το 1955 χρησίμευε για φυλακές. Σήμερα έχει δημοτικό θέατρο όπου το καλοκαίρι δίνονται παραστάσεις.

Οδηγίες: Είναι δυνατό να έχει βιντεοσκοπηθεί ο χώρος και μια παράσταση ή μέρος μιας οποιασδήποτε εκδήλωσης.

 

 

 

β.      Το γεφύρι της Άρτας:

Β. Το θρυλικό γεφύρι βρίσκεται στον δρόμο που οδηγεί στη Φιλιππιάδα και στα Γιάννενα. Θεμελιώθηκε την εποχή του Πύρρου (3^ος αι. π.Χ.), συμπληρώθηκε την εποχή του δεσποτάτου της Ηπείρου. Ωστόσο έγιναν πολλές επισκευές και προσθήκες.

      Α. Η τελευταία επισκευή, στην οποία αναφέρεται και το γνωστό δημοτικό τραγούδι, έγινε στις αρχές του 1600 από τον Αρτινό Γιάννη Θιακογιάννη και υπήρξε η αφορμή για να εμπνευσθούν θεατρικά έργα (Βουτιερίδης, Καζαντζάκης, Χορν, Λάμπρος Θεοτοκάς, Βρεττάκος), να γραφτούν 2 όπερες (Καλομοίρης, Σαμοΐλης) και πολλές λαογραφικές μελέτες (Γ. Μελάς, Δ. Χατζής).

      Αφθονούν επίσης γκραβούρες, ζωγραφικοί πίνακες με θέμα το γεφύρι.

 

      Το δημοτικό τραγούδι, του γιοφυριού της Άρτας απαγγέλλεται ή παρουσιάζεται με τη μορφή θεατρικού αναλογίου (προτείνεται).

Οδηγίες: 7 μαθητές - ο χορός με λευκό ένδυμα, 2 αφηγητές με μαύρο και μαθήτρια - η γυναίκα με κόκκινο ένδυμα.(Όπου απαγγέλλει ο χορός (Χ) και ο στίχος είναι χωρισμένος στα 2 ημιστίχια, απαγγέλλουν δύο μαθητές εναλλάξ)

Σαράντα πέντε μάστοροι / κι εξήντα μαθητάδες (Χ)

Γιοφύρι-ν-εθεμέλιωναν / στης Άρτας το ποτάμι (Χ)

Ολημερίς το χτίζανε / το βράδυ εγκρεμιζόταν (Χ)

Μοιριολογούν οι μάστοροι και κλαιν οι μαθητάδες (ΟΛΟΣ Ο ΧΟΡΟΣ)

- Αλίμονο στους κόπους μας / κρίμα στις δούλεψές μας (Χ)

Ολημερίς να χτίζουμε / το βράδυ να γκρεμιέται (Χ)

Πουλάκι εδιάβη / κι έκατσε αντίκρυ στο ποτάμι (Χ)

Δεν εκελάηδη σα πουλί / μηδέ σα χελιδόνι (Χ)

Παρά εκελάηδη κι έλεγε / ανθρώπινη λαλίτσα (Χ)

- Α δε στοιχειώσετε άνθρωπο, γιοφύρι δε στεριώνει (ΟΛΟΣ Ο ΧΟΡΟΣ)

και μη στοιχειώσετε ορφανό / μη ξένο μη διαβάτη (Χ)

παρά του πρωτομάστορα την όμορφη γυναίκα (Χ)

πο ’ρχεται αργά τ’αποταχύ / και πάρωρα το γιόμα (Χ)

Α΄ αφηγητής: Τ’άκουσε ο πρωτομάστορας και του θανάτου πέφτει.

Πιάνει μηνάει της λυγερής, με το πουλί τ’αηδόνι:

 Αργά ντυθεί, αργά αλλαχτεί, αργά να πάει το γιόμα,*

αργά να πάει και να διαβεί της Άρτας το γιοφύρι.*

 *(αργός ο ρυθμός της απαγγελίας)

Β΄ αφηγητής: Και το πουλί παράκουσε κι αλλιώς επήγε κι είπε:

Γοργά ντύσου, γοργάλλαξε, γοργά να πας το γιόμα,

γοργά να πας και να διαβείς της Άρτας το γιοφύρι - (αλλάζει ο ρυθμός της απαγγελίας και γίνεται πιο γρήγορος)

Χορός: Να την ε και εξανάφανεν / από την άσπρη στράτα

Α΄ αφηγητής: Την είδ’ ο πρωτομάστορας, ραγίζεται η καρδιά του.

Από μακρυά τους χαιρετά κι από κοντά τους λέει: 

Γυναίκα: Γεια σας, χαρά σας μάστοροι κι εσείς οι μαθητάδες,

μα τι έχει ο πρωτομάστορας κι είναι βαργωμισμένος;

Χορός: Το δαχτυλίδι τόπεσε στην πρώτη την καμάρα

 και ποιος να μπει και ποιος να βγει το δακτυλίδι να ’βρει;

Γυναίκα: Μάστορα, μη πικραίνεσαι κι εγώ να πα στο φέρω.

 Εγώ να μπω, κι εγώ να βγω το δακτυλίδι να ’βρω.

Β΄ αφηγητής: Μηδέ καλά κατέβηκε, μηδέ στη μέση επήγε

Γυναίκα: Τράβα καλέ μ’ τον άλυσο, τράβα την αλυσίδα,

τι όλον τον κόσμο ανάγειρα και τίποτες δεν ήβρα

Α΄ αφηγητής: Ένας πηχάει με το μυστρί κι άλλος με τον ασβέστη

Β΄ αφηγητής: παίρνει κι ο πρωτομάστορας και ρίχνει μέγα λίθο

Γυναίκα: Αλίμονο στη μοίρα μας, κρίμα στο ριζικό μας!

Τρείς αδελφάδες ήμαστε, κι οι τρείς κακογραμμένες

η μια ’χτισε το Δούναβη, κι η άλλη τον Αφράτη

κι εγώ η πλιο στερνότερη της Άρτας το γιοφύρι (: η γυναίκα κάνει κινήσεις απόγνωσης, θυμώνει, γονατίζει και καταριέται)

Ως τρέμει το καρυόφυλλο, να τρέμει το γιοφύρι,

κι ως πέφτουν τα δενδρόφυλλα, να πέφτουν οι διαβάτες.

Χορός: Κόρη τον λόγο άλλαξε, κι άλλη κατάρα δώσε,

πόχεις μονάκριβο αδελφό, μη λάχει και περάσει.

Α΄ αφηγητής: Κι αυτή το λόγον άλλαξε, κι άλλη κατάρα δίνει

Γυναίκα: Αν τρέμουν τ’άγρια βουνά, να τρέμει το γιοφύρι,

κι αν πέφτουν τ’άγρια πουλιά, να πέφτουν οι διαβάτες,

τι έχω αδελφό στη ξενιτιά μη λάχει και περάσει.

(Μουσική επένδυση να προτιμηθεί το έργο «Της Άρτας το γιοφύρι» του  Μαν. Καλομοίρη)

 

      Συνεχίζουμε την περιήγηση με την επίσκεψη στους ναούς 1) Αγ.Δημητρίου Κατσούρη, 2) Αγ.Βασιλείου, 3) Αγ.Θεοδώρας, 4) Παναγίας της Παρηγορήτισσας, 5) Κάτω Παναγιάς.

Οδηγίες: Συνεργάζονται ο Φιλόλογος και ο Θεολόγος και παρουσιάζουν τη Βυζαντινή Αρχιτεκτονική.

 

Η εκδήλωση πλαισιώνεται και από άλλες δραστηριότητες:

1.      Ο καθηγητής της μουσικής μπορεί να μιλήσει για την πολυφωνική ηπειρώτικη μουσική.

2.      Ο γυμναστής να παρουσιάσει Ηπειρώτικους χορούς: κοφτό, φυσούνι, ροβά, βλάχα Κόνιτσας, Γιαννιώτικο ή Γκιουλ Μπαξέ, Μενούσης, Ζαγορίσιος, Δόντια πυκνά.

3.      Στο χώρο των εκδηλώσεων μπορεί να φιλοξενηθεί έκθεση έργων Ηπειρωτών καλλιτεχνών ή έργων μαθητών που έχουν εμπνευσθεί από τις ομορφιές και την ιστορία της πατρίδας τους. Επίσης σε κάποια αίθουσα να εκτίθενται έργα λογοτεχνικά Ηπειρωτών δημιουργών π.χ. Δ. Χατζή, Μιχ. Γκανά.

4.      Ο καθηγητής της Τεχνολογίας μπορεί να επιμεληθεί μακέτα με παραδοσιακούς οικισμούς, η οποία θα εκτίθεται σε περίοπτη θέση.

      Ο καθηγητής των καλλιτεχνικών μαζί με το φιλόλογο θα έχει την επιμέλεια του προγράμματος των εκδηλώσεων και της αφίσσας που θα ενημερώνει το κοινό για την εκδήλωση.

      Η εργασία μπορεί να μεταφραστεί στα Αγγλικά, να καταχωρηθεί σε site του σχολείου, να σταλεί στα σχολεία του εξωτερικού (Ε.Ε.) και να ζητηθεί από τους Ευρωπαίους μαθητές να στείλουν μια παρόμοια εκδήλωση για τη δική τους πατρίδα. Έτσι προωθείται η γνωριμία τόπων, πολιτισμών, καλλιτεχνικής δημιουργίας.

      Αν υπάρχει στο σχολείο θεατρική ομάδα, μπορεί να παρουσιάσει το έργο του Ν.Καζαντζάκη «Ο Πρωτομάστορας» (ως παράσταση ή ως θεατρικό αναλόγιο - επιλεγμένα αποσπάσματα) ή αποσπάσματα από άλλα θεατρικά έργα που αναφέρουμε κι έχουν εμπνευσθεί από το θρύλο του γιοφυριού της Άρτας.

 

Βιβλιογραφία:

¨      Ιστορία του Ελληνικού Έθνους (Τόμος Ι,ΙΑ,ΙΒ) Εκδοτική Αθηνών

¨      The most beautiful villages in Greece, Mark Ottaway (φωτογ. Hugh Palmer, εκδοσεις Thames et Hudson)

¨      Ν.Δεσύλλα «Ελλάδα, πατρίδα του φωτός» εκδόσεις Σύνολο

¨      2.500 χρόνια Ελληνικής Μουσικής (από τον Όμηρο μέχρι σήμερα), Λάκη Χαλκιά

¨      Άπαντα Κ.Κρυστάλλη, εκδόσεις Πέλλα

¨      Ποιητική Ανθολογία Μ.Περάνθη

¨      Ελληνικοί Παραδοσιακοί Χοροί, Ηλία Σ.Δήμα

¨      Πατριδογνωσία, Ελλήνων Τόποι, Έθνος της Κυριακής

¨      Αμβρακία, χρονογραφία μιας πρωτεύουσας, 1954, Μιχ.Περάνθη.

 

Δισκογραφία:

¨      Η Ήπειρος της Πεντατονίας. R.I.A. MUSIC

¨      2.500 χρόνια Ελληνικής Μουσικής (από τον Όμηρο μέχρι σήμερα), Λάκη Χαλκιά

 

Διαδικτυακοί τόποι:

www.nomosartas.gr